Clásicas Desfeitas vol. 3 é unha mirada compartida arredor do tempo e a identidade.  Xira entorno a tres eixes de inspiración principais, o Orlando de Virginia Woolf, o Mito de Sísifo de Albert Camus e A Consagración de la Primavera de Igor Stravinski. 

​

Trátase dun encontro irrespetuoso, dun xogo irreverente que cuestiona o propio canon e o propio feito artístico, partindo den discurso centrado no corpo. A danza como linguaxe principal que vertebra un diálogo aberto cos ciclos vitais, a fluidez da identidade e os procesos de resistencia. 

​

Orlando (1928) de Virginia Woolf, obra literaria que cuestiona o propio feito creativo, a temporalidade da vida e propón un punto de vista totalmente rompedor sobre a identidade de xénero desde unha óptica irónica e cargada de humor. 

​

Como segunda parada, A Consagración da Primavera (1913) de Igor Stravinski, composición musical concebida para os Ballets Rusos de Diaghilev coreografiada na súa estrea por Vaslav Nikinsky re-visitada en numerosas ocasións e que supuxo unha ruptura cos canons establecidos tanto para o mundo da danza como o musical, considerada unha das obras de maior repercusión do século XX, centrada sobre ls rituaies primitivos asentados ea natureza que utiliza a danza como cerimonia de sacrificio e resistencia.   

Súmase finalmente, a reflexión de Albert Camus sobre a figura de Sísifo no seu ensaio El mito de Sísifo (1942), onde cuestiona o propio sentido da vida, a absurdeza da existencia a través da figura da mitoloxía grega de Sísifo, condenado a empurrar unha e outra vez unha gran rocha nun  ciclo interminable, nun exercicio contrario á razón, na búsqueda dunha resposta imposible, o esforzo inútil para atopar un sentido lóxico á existencia. 

​